Gepensioneerden hangen aan de achterste mem in de koopkrachtontwikkeling. Voor het 14e jaar geen indexering van aanvullend pensioen en nu wordt de AOW ook nog ingeperkt.
Het was er opeens, als een onaangename verrassing. De AOW wordt als enige uitkering losgekoppeld van de komende verhoging van het minimumloon met 7,5 %. Terwijl in de verkiezingsprogramma's van de coalitiepartijen deze koppeling wel werd voorzien. Logisch want een brood kost voor een oudere evenveel als voor een werkende. Maar uit de hoge hoed van het coalitieakkoord komt de loskoppeling tevoorschijn.
Verwacht en voorzien kon worden dat deze maatregel woede losmaakt. We zien dan ook steeds vaker publicaties over ouderen die in verzet komen. Er wordt her en der ook opgemerkt dat het uitblijven van indexatie van de pensioenen schandalig is, maar het is de vraag of de meesten dat meekrijgen.
Ontkoppeling AOW strategische zet
Het gevoel dat mij bekruipt is dat de keuze voor ontkoppeling van de AOW een strategische zet is, waarbij een ‘opstand’ van ‘de ouderen’ mogelijk een doel op zich is. Laat ze zich maar focussen op de ontkoppeling, dan blijven de (belangrijke) ontwikkelingen ten gevolge van het pensioenakkoord mooi op de achtergrond, zou de redenering wel eens kunnen zijn. Dit kan het effect zijn als de coalitiepartijen met een groots gebaar kenbaar maken dat de voorgenomen ontkoppeling van de AOW wordt herzien. Een koppeling die bij een verhoging van 7,5% voor de individuele pensionaris maximaal €49,00 netto per maand oplevert. Een bedrag dat in schril contrast staat met de consequenties die het niet indexeren al teweeg heeft gebracht en hetgeen er bij het overgaan naar het nieuwe stelsel mogelijk aan koopkrachtverlies bij zal komen.
Verwacht en voorzien kon worden dat deze maatregel woede losmaakt. We zien dan ook steeds vaker publicaties over ouderen die in verzet komen. Er wordt her en der ook opgemerkt dat het uitblijven van indexatie van de pensioenen schandalig is, maar het is de vraag of de meesten dat meekrijgen.
Ontkoppeling AOW strategische zet
Het gevoel dat mij bekruipt is dat de keuze voor ontkoppeling van de AOW een strategische zet is, waarbij een ‘opstand’ van ‘de ouderen’ mogelijk een doel op zich is. Laat ze zich maar focussen op de ontkoppeling, dan blijven de (belangrijke) ontwikkelingen ten gevolge van het pensioenakkoord mooi op de achtergrond, zou de redenering wel eens kunnen zijn. Dit kan het effect zijn als de coalitiepartijen met een groots gebaar kenbaar maken dat de voorgenomen ontkoppeling van de AOW wordt herzien. Een koppeling die bij een verhoging van 7,5% voor de individuele pensionaris maximaal €49,00 netto per maand oplevert. Een bedrag dat in schril contrast staat met de consequenties die het niet indexeren al teweeg heeft gebracht en hetgeen er bij het overgaan naar het nieuwe stelsel mogelijk aan koopkrachtverlies bij zal komen.
Bovendien komen nu ook geluiden als fiscaliseren van de AOW en mensen met een hoog pensioen geen AOW meer naar boven. Een hoog pensioen heb je al snel, want € 20.000,- aanvullend pensioen is een hoog pensioen volgens het programma “Scheefgroei in de Polder” van Jeroen Pauw. Historisch besef is er al lang niet meer. AOW plus aanvullend pensioen moeten leiden tot 70 % van het middelloon.
Voor deel AOW geen pensioen opgebouwd
Als je bij een anderhalf modaal inkomen (€ 54.000,- denk aan de onderwijzer, de verpleegkundige, de politieman) de AOW component (voor een alleenstaande € 17.000,-) er uit haalt, bouwt hij/zij maar maximaal op tot € 20.800. Een hoog pensioen weliswaar als het gemiddelde € 800,- bruto in de maand is, maar het is maar 38 % van je oude salaris. Voor het deel van je AOW heb je geen pensioen opgebouwd, terwijl je al die jaren wel altijd AOW-premie hebt betaald. Deze zogeheten AOW-franchise is nodig om tot die 70 % te komen.
Dus onder de ophef en opwinding over de loskoppeling heeft het er alle kans van dat de aanvullende pensioenen, waar je je zelf blauw voor betaald hebt, verder worden uitgekleed. Niet voor niets is er ineens één minister voor armoede, participatie en pensioenen.
Laten we bij de gemeenteraadsverkiezingen niet op de pensioen afbraakpartijen stemmen. Want de werkende generatie, vaak met flexbanen, onzekerheden en dure huisvesting, staat als zij straks senior wordt voor hetzelfde probleem. Sterker nog zij krijgen in ieder geval nooit meer 70 % van hun middelloon want door het tegelijkertijd niet indexeren van de pensioenopbouw halen zij met AOW en hun pensioen op dit moment veel minder dan de helft van hun salaris. Maar dat weten zij nog niet.
Als wij ouderen dus op 15 maart 2022, de dag voor de verkiezingen één dag een ‘Dwaze Dinsdag’ zouden gaan uitvoeren, één dag geen vrijwilligerswerk inclusief oppassen op de kleinkinderen doen, weet dan dat het ook voor jullie oude dag is.
Wilma Berkhout uit Stiphout is voormalig belastinginspecteur
